BU TAŞI , TAŞ ÜSTÜNE KOYAN KİMDİ ?

Sevdiklerimiz bir bir bizden koparak gidiyor..

Annem, Babam, dedem, nenem, bibim , teyzelerim, dayılarım daha niceleri hepsi kondu göçtü gitti.. bir iki göbek yukardaki dedelerimizin ismini bile bilmiyoruz..

Bugün sabah namazı için Ulu camii geldik.. caminin taş duvarları ile sohbet ettim..

Dulkadiroğlu Beyliği, Osmanlı İmparatorluğu , 100 yıldan beri Türkiye Cumhuriyeti Devleti fertlerine ibadet yeri olan camii.. taş duvarları , taş sütunları bir şeyler söylüyor anlayan ve görene !

Her şeyin bir dili var , o dilde söyler ama anlamak gerekir, Sabah ulucami de sabah namazı için dostlarla  bir araya geldik. Tarihi camimizin sütunları ve üst üste konan taşlara gözüm takıldı.. bu taşları kim üst üste koydu diye düşünmeye başladım..

     Bu taşları üst üste kim koydu ! o gün besmele ile bu camii yapan usta, amele , mimarı , mühendisi şimdi nerede ? ..

     Bir cami yapma heyecanı ile o gün ter akıtanlar bugün nerede ?

     Bir saniyesine bile gücümüzün yetmediği bir dünya !

     Şöyle 20 sene geriye gittim !..

     Yüzlerce dostla , selam verdiğimiz kardeşimizle burada namaz kılıyorduk ! şimdi onlar nerede ? biz , üç beş kişi.. tanıyan ne kadar ? , ancak o kadar..!

     İçim doldu ! güzel insanlar bir simama filmi gibi gözümün önünden geçip gitti.. isimlerini yazsam sayfamda yer kalmayacaktır.. Kahramanmaraş ulu camii yapan ustalar bugünleri düşündü mü ? diye düşünmeye başladım..

     Bugün üst üste duran taşlar , aslında bir şeyler söylüyor..

     Bir gün bizde olmayacağız kimler gelip onlar burada namaz kılacak, belki bir depremde yıkılacak, yada bir yangında yanacak belki bu beldede yaşayan kalmayacaktır.. cami boş kalacak bilinmez kaderinde ne var !

     Ölüm bize uzak değil..

     Gelin bugün bir birimizi sevelim, bugün ulucamii yapan ustaların olmadığı gibi yarın bizde olmayacağız..

     Kavgamız niye ? , Maraş bizim olsa ! ne fayda ?

     Korona Virüs döneminde ne kadar çok dostumuzu kaybettik..

     Bugün hastane köşesinde , şifa için dua bekleyenler, evinde yatalak olarak yatanlar, yaşlılık sebebi ile sokaklara çıkamayanlar tüm bunları düşündüm..

     Bu taşlar , bilinen taş değil, bir anlamı var , bir kimliği var..

     Ulucami taş duvarları bana seslendi : Sen kimsin ? biz kimiz ? , dağdan kesip bizi burada taş duvar yapan usta kim ? bile biliyor musun ?

     O taşı buraya kim koydu ? biz o taşlar kadar dura bilecek miyiz ?

     Değmez be dostlar : kuru kavga niye ?

     Sen A partilisin ben B Partiliyim, Sen A takımını tutuyorsun, Ben B takımını tutuyorum bunun için mi ? kavga edeceğiz ! , değer mi ?

     Gelin bir birimizi sevelim , sayalım üç günlük dünya kavga etmeye değmez..

     Birlik olalım , beraber olalım, bugün yarız yarın yokuz bunu düşünerek herkesi sevelim..

     İyilik yapalım, kötülükten hayır gelmez..

     Bu vesile ile hayırlı cumalar diliyorum..

     İyi günler