Bayram ve Dostlar ! 11 ayın Sultanı Mübarek Ramazan ayı ve Akabinde Bir Ramazan Bayram yaşadık.. ama Ramazan eski Ramazanlar gibi olmadı.. Bayram , Bayram gibi olmadı.. dün ise 23 Nisan çocuk bayramı bile bayram gibi olmadı. Dostlar.. Yıkılan binayı yapmak kolay, 45 günde binlerce köy evi yapılarak deprem zedelere teslim edildi.. Hatay da yapımı devam eden 4 ayrı hastane Mayıs başında açılacak dolayısı ile depremin yıktığı binaları kısa sürede yapa biliyoruz ama giden canları asla geri getirmek mümkün değil.. Bir ömrümü verdiğim Maraş çarşısı bana her gitmeme acı veriyor.. Her köşede bir anımız bir hatıramız, bir dostumuz vardı.. Deprem hepsini alıp götürdü.. Valilik, Belediye, Sivil Toplum kuruluşlarında bayram boyunca : Bayramlaşma yapılırdı. Binlerce dostu görme imkanımız olurdu.. Ya bu Bayramda çocuklarımı bile göremedim.. Herkes yurdun bir köşeye dağıldı.. Nasıl toplanırız ne zaman bir araya geliriz onu da bilemiyorum.. Çarşıda geziyorum: Bir tost yüz , sohbet başlıyor, Ahmet, enkazda kaldı 10 gün sonra cenazesi çıktı.. Mehmet kayıp.. kısaca : Kahramanmaraş 'ta bir yakını kaybetmeyen bir tek fert yok.. herkesin yüreğinde bir acı var.. Sağ kalmış ise : Çekirdek ailede kayıp yoktur, yada bir ikidir.. ancak, birinci derece yakınlarından başlayarak yüzlerce kaybı saymaya başlıyor.. ki kelimeler boğazımızda düğümleniyor. bir şey diyemiyoruz.. Buruk, içimiz yanarak bir bayram yaşadık , Allah ülkemize bir daha böyle acı dolu bayram yaşatmasın.. Allah herkese sağlık versin dostlar.. huzur versin, huzurlu olmak çok farklı bir olaymış , huzurun ne demek olduğunu depremle ile iyi anladık.. 19 Ağustos Depremleri, Sakarya, Gölcük, Düzce , kısaca Marmara depremi.. üzerinden 24 yıl geçti.. yakını kaybedenlerin gözü doluyor.. 6 Şubat sonrası gittiğimde gördüm ki acılar yüreklerinde kör kurşun gibi duruyor.. Tek yürek olarak deprem zedeye yardıma koşuyorlar.. Adapazarı Akyazı ilçesinde bir iş yeri çalıştıran ablamızdan bir şeyler aldım..: araç plakamıza ve konuşmamıza baktı.. Kahramanmaraşlımınsınız diye sordu.. evet dedik.. Deprem Zededen para alamam ben o hacıyı biliyorum, ne ihtiyacınız varsa alın gidin " dedi.. bu konuyu daha önce yazmıştım.. o gün depremin şokundaydık anlayamadık.. bugün çok daha net görüyorum ve anlıyorum.. o ablamızı.. acı para ile silinmiyor !.. Bayram sabahı , bayram namazı dönüşü ailemizle bir bayram sofrası kuramadık.. el öpmeye gelen komşu çocuklarına şeker ve bayram haçlığı veremedim.. çünkü koca binada bizden başka oturan yok.. Bayramı , Bayram tadı ile yaşayamadım.. inşallah bugünden sonra güzel günlerde yaşarız ümidi ile herkesin geçmiş Ramazan Bayramlarını tebrik ediyorum.. iyi günler